Trzmielina oskrzydlona. Euonymus alatus.

Jesień i zdjęcie trzmieliny.

Klon palmowy "Dissectum Garnet". Wiciokrzew japoński "Aureoreticulata

Klon palmowy "Dissectum Garnet". Acer palmatum.
Wiciokrzew japoński "Aureoreticulata". Lonicera japonica.
Kompozycja mocna i zwracająca uwagę.
Obie te rośliny okrywam na zimę i o ile klon rosnący w okolicach Poznania może da sobie radę bez okrycia, to wiciokrzew wymaga zacisznego i starannie wybranego stanowiska.
Trochę o wymaganiach siedliskowych obu gatunków.
Klon palmowy ma płytki system korzeniowy, jest wrażliwy niedobór wody. Ziemia powinna być żyzna, kwaśna do obojętnej, przepuszczalna, piaszczysto-gliniasta, próchniczna. Przy niedoborze wody liście zaczynają zasychać, na wilgotnym i zimnym stanowisku, pędy późno drewnieją i mogą przemarzać, ale zazwyczaj dobrze regenerują uszkodzenia mrozowe.
Wiciokrzew japoński kwitnie latem, ma drobne, żółte kwiaty, słabo jednak widoczne na tle liści. Dobrze będzie czuł się na lekko zacienionym stanowisku.
Klon wymaga umiarkowanie wilgotnych, obojętnych i przepuszczalnych stanowisk.
Dorasta do 1,5 m. Dobrze się sprawdza jako roślina okrywowa.
W bardzo ostre zimy może przemarzać.

Kwitnącym dodatkiem kompozycji są zimowity jesienne Colchicum autumnale.
W przyszłości zdjęcie z kwitnącymi cebulami.

 

Zanokcica skalna.

Zanokcica skalna. Asplenium trichomanes.
Ślicznotka. Drobna, delikatnie zbudowana.
Dorasta do 20 cm wys. Ładnie wygląda w grupach, z żurawkami, wśród kamienie, jest milion sposobów by ją wyeksponować, jest na tyle odporna, że może rosnąć na murkach kamiennych.
Stanowisko zasadowe, cieniste, roślina odporna na suszę.

Bukiet.

Bukiet ślubny.
Goździki Dianthus sp., Róże Rosa i Zatrwian tatarski Limonium tataricum, trochę wstążki.
Raz, dwa, trzy i.... bukiet gotowy. Bukiet późnego lata.

Hortensje mon amour.

 Hortensja nn.

Hortensja drzewiasta "Anabelle". Hydrangea arborescens.

Hortensja bukietowa "Phantom". Hydrangea paniculata.

Hortensja ogrodowa nn. Hydrangea macrophylla.

Mahonia pospolita.

Mahonia pospolita. Mahonia aquifolium.

Krzew cienia. Dorastający do trzech metrów, ale przeciętnie do 1,5-2,0.
Liście zimozielone, sztywne, błyszczące, ciemnozielone.
Popularny, krzew spotykamy często, czy to w ogrodach przydomowych, zieleni miejskiej, na cmentarzach. Dodatek do bukietów, wieńcy.
 Kwitnie wiosną (V-VI), ładnie wygląda obsypany drobnymi, intensywnie żółtymi kwiatami zebranymi w grona.
 Latem pojawiają się niebieskie pokryte woskiem owoce, są dość soczyste i co za tym idzie plamią ręce, ubrania i wszystko wokół.