Liliowiec "Corky".

Hemerocallis hybrida "Corky". Liliowiec "Corky".
Odmian liliowców jest mnóstwo i co roku pojawiają się nowe: długo kwitnące, niskie, z pełnym lub papuzim kwiatem, z kolorowym liściem...
Jedno jest raczej pewne, liliowiec nie ma dużych wymagań odnośnie stanowiska, zadowoli się niewielką ilością wody i nawozu, oczywiście w optymalnych warunkach kwiaty będą większe i wegetacja będzie dłuższa, ale jeśli chcemy posadzić go np. na działce, na którą rzadko jeździmy, zróbmy to bez obaw!

U odmiany "Corky" kwiaty są dzwonkowate, cytrynowo-żółte, z uroczą, brązową, prążkowaną smugą wzdłuż zewnętrznej strony płatka. Kwiaty, zebrane w kwiatostany rozwijają się od lipca do sierpnia, na ciemnych, rozgałęzionych pędach dorastających do 70 cm wysokości.

Wirusowe choroby funkii. Wirus X funkii.

Do rodzaju Hosta należy ponad 30 gatunków, ich ojczyzną jest Azja (Chiny, Korea, Japonia), w uprawie znajduje się ok. 10 gatunków i niezliczona ilość odmian. Funkie wykorzystuje się jako rośliny okrywowe (znoszą cień i mogą długo rosnąć na  jednym stanowisku) i we florystyce, ze względu na duże liście oraz coraz częściej na kwiaty.
Przez bardzo długi czas funkie uważano za rośliny wolne od chorób,
jednak od połowy lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku, wykazano,
że są one podatne, między innymi, na choroby wirusowe. Do tej pory stwierdzono
następujące wirusy zdolne do porażania funkii:
- wirus nekrotycznej kędzierzawki tytoniu (Tobacco rattle virus – TRV)
- wirus brązowej plamistości pomidora (Tomato spotted wilt virus – TSWV)
- wirus mozaiki gęsiówki (Arabis mosaic virus – ArMV)
- wirus pierścieniowej plamistości tytoniu (Tobacco ringspot virus – ToRSV)
- wirus nekrotycznej plamistości niecierpka (Impatiens necrotic spot virus – INSV)
- wirus pierścieniowej plamistości pomidora (Tomato ringspot virus – TomRSV)
- wirus X funkii (Hosta virus X – HVX).
Niewątpliwie najgroźniejszym wirusem funkii jest HVX, po raz pierwszy opisany w 1996 roku.
Latem 2006 roku, w południowej części Wielkopolski zaobserwowano liczne rośliny
funkii różnych odmian o nietypowym wyglądzie. Wszystkie rośliny wykazujące objawy
chorobowe posadzono trzy lata wcześniej. Na roślinach młodszych i wysadzonych w latach
wcześniejszych nie stwierdzono żadnych podejrzanych przebarwień i zniekształceń.
W zależności od gatunku i odmiany funkii porażonej wirusem HVX, obserwuje się różne rodzaje
objawów. Najbardziej typowe, to charakterystyczna mozaika liści ulokowana między nerwami,
niekiedy prowadząca do całkowitego przebarwienia liści, następnie ich zasychania,
postępującego od brzegów w kierunku środka blaszki liściowej
HVX łatwo przenosi się mechanicznie, zwłaszcza podczas rozmnażania wegetatywnego funkii,
a długi okres inkubacji w zakażonych roślinach, wynoszący 3–4 lata, dodatkowo utrudnia jego wykrywanie i sprzyja rozprzestrzenianiu. Za wyjątkowo podatne na zakażenia HVX uznaje się odmiany „Gold Standard”, „Striptease”, „Sum and Substance” .
Przypuszcza się że wirus został do Polski przywleczony w 2003 roku z Holandii wraz
z chorymi sadzonkami.
W celu wykrycia choroby stosuje się testy, które bez problemu można zamówić np. przez internet.
Nie ma możliwości, aby uratować zarażoną roślinę, funkie z objawami wirusa należy wykopać i spalić, ważna jest także dezynfekcja narzędzi używanych do podziału kęp i np. sekatorów używanych do przycinania przekwitniętych kwiatostanów lub ułamanych liści.
Dobrze jest też obserwować rośliny i zwalczać szkodniki, które mogą przenosić wirusa, a także nie sadzić nowych roślin na stanowiska po usuniętych funkiach.





 Hosta Virus X in 'Striptease'. Objawem wirusa są zielone nacieki w środkowej części liścia.





Hosta  "Patriot" objawem jest karbowanie liścia.


źródła:
http://www.gerbera.com.pl/pl/hosta_virus_hvx.html
http://www.hostalibrary.org/firstlook/HVXpics2.htm

Rozmnażanie funkii.

 Zbieram różne odmiany funkii, czasem odmiana, która rośnie w ogrodzie przypadnie do gustu znajomym, wtedy nie wypada zrobić nic innego jak tylko wziąć łopatę i podzielić kępę.
Przy rozmnażaniu tych bylin wystarczy pamiętać o kilku podstawowych zasadach, a wtedy każdy podział zakończony zostanie sukcesem.

Jest kilka sposobów rozmnażania funkii:
- in vitro,
- przez podział rozrośniętych kęp, jest to najprostszy sposób, który pozwala zachować cechy odmiany wyjściowej, roślinę mateczną wykopujemy i dzielimy na mniejsze fragmenty, pamiętając o tym, że sadzonki muszą mieć co najmniej jeden pąk liściowy, podział wykonujemy wiosną- kiedy z ziemi zaczynają wyrastać pąki liściowe lub późnym latem, koniec sierpnia, w tym przypadku przycinamy liście na 10 cm aby korzenie były w stanie wyżywić część nadziemną rośliny.
Narzędzia wykorzystywane do podziału powinny być czyste, aby przy okazji podziału nie przenieść na rośliny mateczne i sadzonki chorób grzybowych ani tym bardziej wirusowych (zwłaszcza HVX!),
- przez wysiew jesienny lub wiosenny nasion  zebranych jesienią z roślin matecznych. Siewki rozsadzany kiedy wypuszczą drugi liść, trzeba pamiętać, że młode roślinki potrzebują odpowiedniej ilości wody i nie mogą stać w słońcu tak jak i dorosłe rośliny,

Przez wysiew możemy stworzyć nowe mieszańce, ponieważ ten sposób rozmnażania cechuje zmienność, młode rośliny nie muszą wcale powtórzyć cech rośliny matecznej.

Niektóre odmiany obsiewają się, warto podczas pielenia spojrzeć, czy wokół rozrośniętych kęp funkii nie pojawiły się młode roślinki.

Rośliny kwitnące zimą: jaśmin nagokwiatowy.

 Jaśmin nagokwiatowy. Jasminum nudiflorum.
Prymitywne pnącze pochodzące z północnych Chin, wymagające gleb żyznych, przepuszczalnych, o odczynie obojętnym lub zasadowym.
Posadzone na wilgotnym, słonecznym i osłoniętym stanowisku dobrze się rozwija i obficie kwitnie.
Polecane do uprawy z cieplejszych rejonach kraju, na zimę warto okryć je stroiszem.
Kwitnienie rozpoczyna się w końcu października i trwa do końca kwietnia.
Kwiaty żółte, przypominające kwiaty forsycji, rozmieszczone pojedynczo wzdłuż zielonych, przypominających kolorem kerię japońską, pędów.
Kwitnienie odbywa się na zeszłorocznych pędach. Rośliny wytwarzają zielone, złożone (trójlistkowe) liście. Listki drobne (1-3 cm), owalne, ciemnozielone.
Krzewy mogą dorastać od 3 do 5 m wysokości, wiotkie pędy wymagają jednak podpór, rozpinania na ścianach lub siatce.
Pędy z pąkami kwiatowymi można zimą ścinać i przenosić do mieszkania, gdzie zakwitną tak jak np. forsycja.
Roślina nie wymaga cięcia, wykonuje się tylko cięcie pielęgnacyjne i formujące.